Where is my mind?
Vannacht om 3u uit mijn bed gerold (moeten rollen is een betere woordkeuze want ik moest rond 6u in Luik staan voor het werk) doet blijkbaar rare dingen met mijn brein. Op de terugweg zat plots het woord 'spookrijder' in mijn bovenkamer (het is eens iets anders dan 'commercieel geruit') en dat was het enige waar ik nog kon aan denken. Ik wou alleen nog weten wie dat woord ooit voor het eerst had gebruikt in onze taal en ik nam me voor om, éénmaal thuisgekomen, in een woordenboek de vertaling te zoeken in het Frans, het Engels en het Spaans, misschien kon ik daar het woord etymologisch wel mee verklaren. Driewerf helaas:
- Frans: conducteur de faux-manière.
- Engels: wrong-way driver.
- Spaans: conductor suicida.
Wie brengt me soelaas?
Spookrijder. Kweet niet vanwaar het komt, maar ik stel me er altijd een lijkwagen bij voor waar skeletten uithangen en met gierende banden in de tegengestelde richting rijden en dan schel lachend "méhéhéh" of misschien heb ik gewoon heel veel fantasie :-)
Door
Anoniem om
08:41
'tis eigenlijk de vanzelfsprekendheid zelve: beeld u een donkere autosnelweg in, waarop twee lichten plots uit de verkeerde richting komen opdagen. Dat is zó surrealistisch, dat het een spook lijkt. Hetzelfde geldt overigens ook voor een verlichte weg, maar dat is minder spannend ;).
Het woord spookrijder is dus niet zo vergezocht :).
Door
Anoniem om
12:09
Het kan ook, en dat lijkt mij persoonlijk het meest logische, dat iemand die het in zijn hoofd haalt om op een autosnelweg de verkeerde rijrichting te kiezen hersendood is en dus als een soort tussen leven en dood zwevend spook kan gezien worden.
Door
Aria om
17:38