Kenia
Exact vijf jaar geleden was ik een bevoorrechte getuige van de presidentsverkiezingen in dit prachtige land: Kibaki, toen nog de oppositieleider, won deze verkiezingen op grandioze wijze met 62% van de stemmen, daarbij gesteund door ondermeer deze song. Direct na de verkiezingen was iedereen ervan overtuigd dat Kibaki zou zorgen voor verandering, meer welvaart, minder corruptie, noem maar op. Ik fronste mijn wenkbrauwen. Toen ik zes maanden later terugging, zagen de Kenianen de verandering al: er stonden zowaar verlichtingspalen in de belangrijkste straat van Nairobi (dat ze er gewoon stonden en niet werkten deed er niet toe). Ik, ik zag verder niks en fronste nogmaals mijn wenkbrauwen. Vandaag, vijf jaar later, is alles naar de vaantjes. En dat doet pijn. Want ook die mensen hebben recht op een beter leven.
