Wim Helsen Capitole
Gisterenavond ben ik met een klein hartje gaan kijken naar 'Bij mij zijt ge veilig'. Een klein hartje omdat het bon ton is om Wim Helsen in de hemel te prijzen terwijl ik hem op TV ronduit slecht vind. Een klein hartje ook omdat 21 euro niet weinig is. 21 euro zou zuur geven zijn als ik na de voorstelling teleurgesteld zou zijn. Maar ik wou hem een kans geven, edelmoedig als ik ben. *kuch*
De show dan. De show zit goed in elkaar, met een aantal rode draden: het publiek, salamanders, vrouwen, vossen, een bosjesman Rudy met witte sportsokken met een rood biesje en Wim Helsen zelf natuurlijk. Helsen bracht een entertainend verhaal dat effectief ergens naartoe ging, hij slaat en zalft tegelijk. Daarbij tast hij naar de al dan niet morele grenzen bij het publiek. Net op het moment dat je denkt dat Wim je sym- of empathie wel kan gebruiken, slaat hij je keihard op je bakkes.
Al maakt hij er zelf geen enkele rechtstreekse allusie op, toch kan ik mij niet van de indruk ontdoen dat Helsen zich duidelijk afkeert van de manier waarop het er heden ten dage aan toegaat in onze egoïstische consumptiemaatschappij met alle excessen vandien.
Toch keerde ik niet helemaal tevreden naar huis terug: dat het veel te warm was in de zaal en een flesje frisdrank 3 euro kost, daar treft Helsen geen schuld. Dat hij soms ging uitweiden om het uitweiden en nogal gemakkelijke stereotiepe moppen gebruikte, waardoor zijn show te lang begon aan te voelen, daar zou aan gewerkt moeten worden. En hij moet de irritante onverstaanbare mompelingen proberen te vermijden, want daar erger ik mij ongelooflijk aan.
Boom shakalaka boom shakalaka boom!
ik prefereer toch stomp :)
Dat staat deze middag op het menu!
(en volgens mij is er geen cameltoe-gevaar :))
Door
Anoniem om
10:50
De leute met stomp :)
En van dat cameltoe-gevaar: eerst zien en dan geloven :p
Door
Mzungu om
12:21